Ter hulp in De Wulp

Het moet zo ongeveer -63°C zijn geweest toen de eerstejaars op donderdag 15 oktober met de fiets naar de Wulp trokken. Op de fiets viel het misschien nog mee, maar één keer de rubberen laarzen aan waren, beet de kou zich vast in heel wat tenen. Gelukkig wist de zon met een forse inspanning de kou geleidelijk aan te verdrijven en zolang je bezig bleef en niet in de schaduw stond, was het heerlijk buiten.

In een natuurquiz ontdekten de leerlingen via Chinees voetbal en goed overleg hoeveel mooier de natuur 100 jaar geleden wel leek te zijn, maar onder leiding van een gids (hij heette Bosmans, what’s in a name) bleek dat het er in de Wulp nu ook prachtig bijlag. De mooiste paddenstoelen, vijvertjes, wandelpaadjes en duinen volgden elkaar in snel tempo op.

Met de mouwen opgestroopt en de riek in de hand werd er daarna een uurtje aan beheerswerken gedaan wat de één al wat beter afging dan de ander.

Met gesprongen lippen (van de plotse kou) waren we overigens wat blij dat we met Kamille en Goudsbloem lippenbalsem mochten maken en prima leerden sjorren om zo met een stevig vlot een vijver over te steken (met onze gids als motor in het water).