donderdag 14 januari 2010

Ik voel me zo gelukkig in de laatste sneeuw

Net voor hij weer begon te smelten en precies op die dag dat het nog eens een slordige 5°C Celsius was, werden er 390 leerlingen en twee dozijn leerkrachten in alle vroegte in een bus gefrommeld om (met de frommels nog om de ogen) in Wirtzfeld of Rocherath een dagje de latten aan te binden.
 Om 10.10u (na tweeëneenhalf uur bus) belandde de helft van het gezelschap in Wirtzfeld op het voetbalveldje van een veredelde caféploeg die in de winterstop wat bijverdiende met de verhuur van langlauflatten. Zowel een bezoekje aan het kleinste kamertje (let op het enkelvoud), het aantrekken van
beeldige schoenen (sommigen beweren dat men er in een circus de mensen mee aan het lachen zou kunnen krijgen) en het aanbinden van de latten ging al niet van een leien dakje. Dat meteen achter dat voetbalveld al een houten brugje moest worden gepasseerd was voor sommigen al een brug te ver. Voorzichtig schuifelend bereikten de meeste leerlingen de overkant en kon het echte werk beginnen (met name: vallen en opstaan of vallen, blijven liggen en opstaan).
Na amper 1.5 kilometer begonnen de eerste magen al behoorlijk te knorren en installeerden zich her en der langs het parcours groepjes die de lekkerste broodjes boventoverden. Na wat rust en versterking in de geweldig goed plakkende sneeuw (getuige de vele sneeuwballen tussen de boterham met ei) ging het verder ... niet alleen werden de hellingen mooier, maar ook het sneeuwspoor dat je moest volgen werd duidelijk (soms leek het zelfs op twee mooie en vooral parallelle stroompjes) en natuurlijk verdween de schrik en de stijfheid bij sommigen zodat het ook echt wel goed begon te lukken.
Naarmate het einde naderde werden de spieren weer wat strammer, de voeten zwaarder en was het leuk te beseffen dat je je eigen schoenen weldra kon aantrekken. De snelle meiden die ruim binnen de tijd waren aangekomen namen het er nog even van, moedigden de latere dames aan en waren net als iedereen blij dat een warme bus hen omstreeks 15u naar Neerpelt bracht.
Als we al niet genoten hebben van het langlaufen dan toch zeker van de zachte zetels in de bus.

3 opmerkingen: